Skip to main content

Analyse : aquarel "een burger" uit 1848/65

Context: 1848 is de datum van de afschaffing van de slavernij in de Franse koloniën. Op het eiland Réunion is het decreet tot afschaffing, dat in april in Parijs was gestemd, pas op 20 december 1848 in werking getreden. De door de regering van de Tweede Republiek gezonden commissaris, Sarda Garriga, verkreeg van de slavenarbeiders dat zij zouden wachten tot het einde van de oogstperiode van het suikerriet!

In deze aquarel van Hippolyte Charles Napoléon Mortier, Hertog van Treviso (destijds markies de Trévise) toont de nieuwe "burger" trots de attributen van zijn prille burgerlijke vrijheid: hoed, schoenen...


Een cartooneske geest

De auteur van de aquarel, zelf landeigenaar, verbonden aan de familie Kerveguen, die op het eiland Réunion verschillende suikerfabrieken uitbaatte, werpt een geamuseerde (ironische?) blik op de voormalige slaaf die een nieuwe burger van de tweede republiek was geworden. Zo tekent hij nauwkeurig zijn blauwe canvas broek, die gebruikt werd om de arbeidersbevolking te kleden, en zijn rugzak van geweven vacoa, zijn "bertel" (schouderriem) in het Creools.

Het idee lijkt hier te zijn om de paradox te benadrukken.

Datatie

"Le citoyen" verwijst duidelijk naar de afschaffing van de slavernij, een voormalige slaaf die bevrijd werd en volwaardig burger van de republiek werd. Op de aquarel staat "Bourbon Island", de vroegere naam onder het koningschap, door de revolutionairen omgedoopt tot "Reunion Island", en de datum 1865. In die tijd en soms ook nu nog bestaan de twee namen naast elkaar, ook al is de nieuwe officiële naam "Réunion".

De datum van de aquarel is niet noodzakelijk de datum van de eerste schets. Het is niet ongewoon dat aquarellisten dezelfde tekening uit hun notitieboek overnemen en er later iets aan toevoegen.

Aquarelle d'Hippolyte C.N. Mortier, de Trévise

Source : IHOI

De Burger

Hoge hoed

Klapmuts ?

Bertel

rugzak

Zweep of rijzweep

veronderstelling

Leren laarzen

met veters

Werkmansbroek

in blauwe stof

Blootsvoets, Schoenen in de hand

In de tijd van de slavernij was het voor arbeiders verboden schoenen te dragen. Het was noodzakelijk voor de koloniale samenleving om sociaal onderscheid aan te geven door middel van kleding en accessoires. Deze jongeman is waarschijnlijk gewend blootsvoets te lopen en bewaart zijn mooie laarzen voor een belangrijke gebeurtenis.

De hoge hoed

Als Creolen van hoeden houden, is het hoofddeksel hier zelfs een beetje pompeus voor deze vastberaden jongeman: misschien heeft hij het van zijn vroegere "meester" gekregen, net als de lakleren laarzen.

De verhoging van de hoed, geaccentueerd door de kunstenaar, en het effect van de weerkaatsing op de zijde, suggereren een hoed die meer ademend is dan vilten hoeden.

De broek van de arbeider

Zoals we eerder zagen, waren de werkgevers verplicht hun arbeiders een regelmatige hoeveelheid blauwe stof voor hun kleding ter beschikking te stellen. Hier is de paradox tussen de elegantie van de jonge burger en zijn herkenbare arbeiderserfgoed sterk.

De Bertel

Het is een traditionele rugzak van de arbeidersklasse en is geweven van vacobladeren, waarvan de kunstenaar een plant heeft afgebeeld als onderdeel van het decor. Dit doet vermoeden dat het tafereel zich afspeelt aan zee, mogelijk in de buurt van de huidige gemeenten Rivière Saint-Louis, Saint-Pierre of Saint-Joseph, waar Kerveguen grote boerderijen en fabrieken had.

De aard en de functie van het voorwerp dat in de hand wordt gehouden, zijn niet duidelijk vast te stellen. Men zou echter kunnen denken aan een zweep om te leiden, wat erop wijst dat de man met dieren bezig is.

de achtergrond

Bij het zien van het landschap zullen de Reunionezen onmiddellijk de typische landschappen van de zuid- en westkust van het eiland herkennen. In de verte, de Indische Oceaan en de uitlopers van een piton of de cirques. Het hoge gras kan wild zijn, of de top illustreren van een suikerrietperceel dat in een depressie op de achtergrond wordt verbouwd. De hoge palmbomen markeren de kust en mogelijk ook de ingang van een eigendom. De Vacoa is duidelijk herkenbaar met zijn typische luchtwortels en hangende vruchten.

De burger loopt waarschijnlijk op een zandpad, waarbij de kunstenaar het stof dat door zijn stap wordt opgeworpen, zeer illustratief en komisch heeft weergegeven.

Een eenvoudige pastorale omgeving, nu nog zichtbaar

Bertel

traditionele vacua rugzak
vacoa fruit

Pimpin

vrucht van de vacoa (Pandanus Utilis Bory)

Kustpad

Boucan Canot, westkust van La Réunion

Luchtwortels

van Vacua

Suikerriet perceel

op het reliëf van het eiland Reunion, Entre-Deux

Kuststeppe

lijzijde westkust, Saint-Leu

Bezienswaardigheden en pieken

Zuidkust, Saint-Joseph

Palmbomenlaan en Vacoa

Langevin fabrieksterrein

Fotocredits en luchtfoto's : ©Julien Vandanjon - tbk / Volledige bronnen beschikbaar onder Creative Commons cc-by-nc-sa licentie van Afac974-Capeline  voor culturele en educatieve projecten.