Het lijkt u misschien vreemd dat we de ontstaansgeschiedenis van naaimachines bespreken in het kader van ons historisch reconstructieproject van 19e-eeuwse arbeiderskleding.
Het leek ons echter interessant om de geschiedenis van naaimachines in de huiselijke omgeving te laten zien, inclusief hun waarde en wereldwijde uitbreiding, om het verschil tussen industrieel geproduceerde kleding (een verschijnsel dat tot ver in de 19e eeuw begon) en voor huishoudelijk gebruik geproduceerde kleding te benadrukken.
Machinaal naaien
Eén ding om te onthouden om de rest te begrijpen, is dat onze machines een systeem hebben met 2 draden:
- een die loopt vanaf de spoelhouder aan de bovenkant van de machine
- één die op een spoel onderaan de machine is gewikkeld
Voor handnaaien
Bij handmatig naaien gaat de naald door de stof en brengt de draad naar de andere kant.
Voor machine naaien
Naaimachinenaalden hebben het naaldoog dicht bij de punt. Het is onmogelijk om met de hand te naaien met een naaimachinenaald!
In feite stelt ons logo een handnaainaald voor: het oog van de naald (waar de draad doorheen gaat) ligt ver van de punt.
Dit is gekozen omdat de meeste kleding in die tijd nog met de hand werd genaaid.
1755
Hoewel sommigen zeggen dat hij de uitvinder is van de naaimachine, is zijn enige verwante octrooi een dubbelpuntige naald met oog, aangevraagd in 1755, die gebruikt zou zijn op een machine, waarvan we geen gegevens hebben.
Deze machine moest de naald door de stof halen zoals iemand die met de hand naait dat zou doen.
1790
Deze man vroeg in 1790 patent aan voor een machine, bediend door een zwengel, die dikke stoffen zoals canvas en leer zou bewerken.
Helaas bestond de machine pas in 1854, toen William Newton Wilson hem met aanpassingen maakte, want de machine zoals beschreven werkte helaas niet.
1830
De eerste functionele naaimachine was gemaakt van hout, en gebruikte een enkele draad die de "kettingsteek" (gebruikt in borduurwerk) reproduceerde. Deze steek werd gemaakt met een enkele draad, en miste helaas de kracht om kleding te maken.
Deze machine was echt een revolutie, zozeer zelfs dat na de bouw van een atelier met 80 machines voor het eerste "mechanische" naaibedrijf, kleermakers die bang waren hun baan te verliezen, het atelier van Barthélemy Thimmonier in brand staken!
Dus de angst om vervangen te worden door machines gaat zo ver terug?
1834
Voor deze machine werd geen octrooi aangevraagd, hoewel een nieuwe sprong voorwaarts werd gemaakt: deze keer gebruikte de machine 2 draden (wat sindsdien de standaard is voor alle naaimachines).
Omdat hij geen octrooi had en bang was het werk van de naaisters over te nemen, bracht hij zijn model helaas niet op de markt. Totdat...
1851
In 1851 patenteerde hij een verbeterde machine gebaseerd op Howe's model. Howe klaagde Isaac Merritt Singer aan voor octrooidiefstal, die hij won, waardoor Singer gedwongen werd zijn winst met Howe te delen.
Als Elias Howe moeite had om zijn product op de markt te brengen, was het Isaac Merritt singer die erin slaagde het merk in ons dagelijks leven te brengen, dankzij een goed geoliede reclamecampagne: tentoonstellingen in winkels die meer gericht waren op huishoudens dan op professionals, de mogelijkheid om in verschillende termijnen te betalen, zelfs om de machines te huren, goedkope naaicursussen om de machine te leren gebruiken, enz.
Enkele voorbeelden van de reclamecampagne van Singer